Stefan kard. Wyszyński duchowy brat św. Franciszka

Szacunek dla człowieka

Bezwarunkowy szacunek dla człowieka jako dziecka Bożego to według Kardynała Wyszyńskiego największa wartość, jaką Kościół wnosi w życie świata. To warunek pokoju i ładu społecznego.

Europa szuka nowych dróg, dąży do zjednoczenia. Jeżeli jednak jej kształt nie oprze się o prawo Boże, o szacunek dla człowieka i miłość społeczną nigdy nie będzie wspólnotą ludzi wolnych. Tu jest miejsce na franciszkański ideał przenikania świata duchem Ewangelii, duchem miłości Boga i człowieka.

Po II wojnie światowej Kardynał Wyszyński pisał na łamach pisma „Ład Boży”: Po wojnie w całej niemal Europie zmieniają się rządy, zmieniają się ustroje państw. Odpływa jedna fala, nadchodzi druga. Przed każdą nową falą idą ludzkie tęsknoty, aby ci nowi byli inni, lepsi, aby nareszcie byli tym, czego światu potrzeba. Inaczej się zwą, głoszą nowe hasła, potępiają stare ustroje, wydają wyroki śmierci na starych ludzi, ale potępiając naśladując ich uczynki. Zmieniają się ludzie i hasła – nie ustaje zło. Nazwy są bez znaczenia.

Czy to będzie monarchia, czy rzeczpospolita, czy demokracja, ustrój kapitalistyczny, czy chrześcijański – jeśli będą rządzone przez starych ludzi bez sumienia, bez zasad moralnych – będzie to nadużywanie szyldów, nazw, którymi osłaniać się będzie swoją nędzę.

Droga MIŁOŚCI

Co mamy czynić? Jaką drogę wyjścia pokazuje nam św. Franciszek, sługa Boży Stefan Kardynał Wyszyński a ostatnio sługa Boży Jan Paweł II? Zdają się mówić: Tylko wielka miłość może uleczyć nasze serca i świat.

Myślę, że nie zdołamy uratować świata żadną inną siłą, tylko tą jedną jedyną – wziętą z nieba z Serca samego Boga rozmienioną „na drobne” uczynków dnia codziennego.

Dlatego Kardynał Wyszyński ogłosił Krucjatę Miłości. Oto jej założenia: 10 punktów programu codziennego życia:

  1. Szanuj każdego człowieka, bo Chrystus w nim żyje.
  2. Myśl dobrze o wszystkich. – Nie myśl źle o nikim.
  3. Mów zawsze życzliwie o drugich. – Nie mów źle o bliźnich. Napraw krzywdę wyrządzoną słowem. Nie czyń rozdźwięku między ludźmi. Jednocz sercem i słowem.
  4. Rozmawiaj z każdym językiem miłości. Nie podnoś głosu. Nie przeklinaj. Nie rób przykrości. Nie wyciskaj łez. – Uspakajaj i okazuj dobroć.
  5. Przebaczaj wszystko wszystkim. Nie chowaj w sercu urazy. Zawsze pierwszy wyciągaj rękę do zgody.
  6. Działaj zawsze na korzyść bliźniego. Czyń  dobrze każdemu, jakbyś pragnął, aby Tobie czyniono. Nie myśl o tym, co tobie jest, kto winien, ale co ty jesteś winien innym.
  7. Czynnie współpracuj w cierpieniu, Chętnie śpiesz z pomocą, radą, pociechą, sercem.
  8. Pracuj rzetelnie, bo z owoców tej pracy korzystają inni, jak ty korzystasz z pracy drugich.
  9. Włącz się w społeczną pomoc bliźniemu. Otwórz rękę ubogim i chorym. Udzielaj ze swego. Staraj się dostrzec potrzebujących wokół siebie.
  10. Módl się za wszystkich, nawet za nieprzyjaciół.

Aby wypełnić ten prosty, zarazem tak trudny program? – Trzeba czerpiąc siłę z wiary, z serca Bożego i z pomocy Maryi Bogurodzicy. To pod Jej sercem Miłość Boża wcieliła się i zamieszkała pośród  nas. Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego dał, dał najpierw Jej. Z jak wielką miłością zwracał się ku Niej św. Franciszek. Ona też była tajemnicą życia i zwycięstwa Kardynała Wyszyńskiego i Sługi Bożego Jana Pawła II, który do końca swoich dni na ziemi powtarzał: Totus Tuus.